Rzeźbienie w metalu.

Wciąż i nieustannie pracuję nad doskonaleniem umiejętności rzeźbienia w metalu. Najczęściej jest to miedź, bardzo wdzięczny i piękny metal a techniki jakimi się posługuję to rytowanie i repusowanie. Można posługiwać się tymi technikami osobno ale bardzo ciekawe efekty można uzyskać wykorzystując jednocześnie obie techniki.

Samo rytowanie wykorzystuję do tworzenia płytkich relifów. Poniższa bransoleta została wykonana właśnie tą techniką.

Bransoletka miedziana z różą, ręcznie rytowana.

Bardzo lubię łączyć w jednym przedmiocie kilka elementów wykonywanych różnymi technikami. Przykładem wykorzystania dwóch technik jest wisior i brelok z rowerzystą.

Wisior wykonany na specjalne zamówienie.

Brelok z sylwetką rowerzysty, wykonany na zamówienie.

W obu powyższych pracach, mapa świata została ręcznie wyrytowana a rowerzysta złożony i zlutowany z płaskownika i drutu. W breloku dodatkowo dla wzmocnienia rowerzysta został nalutowany na blaszkę z alpaki. Wybór alpaki nie był przypadkowy, ponieważ dzięki srebrnej barwie tego stopu, oksydowny rowerzysta ładnie kontrastuje z tłem.

Technikę repusowania wykorzystuję do tworzenia głębszych relifów i kształtowania cienkich blach w których głębokie rytowanie nie jest możliwe. Do repusowania używa się specjalnie przygotowanych punc repuserskich, różnych wielkości i kształtów. Punce pobija się młotkiem o wielkości odpowiednio dobranej do grubości blachy i wielkości puncy. Na fotografii poniżej przykład repusowanego wzoru, wykonanego z blaszki miedzianej grubości 0,7 mm.

Wisior repusowany „Konwalia”.

Łącząc technikę repusowania z techniką wyklepywania można tworzyć bardziej złożone figury. Praktycznie możliwe jest uzyskanie dowolnych figur i kształtów, co pozwala tworzyć złożone formy rzeźbiarskie, choćby takie jak przykładowy pień poniżej.

Na zakończenie przykład przedmiotu wykonanego tylko techniką wyklepywania. Lampka oliwna w kształcie kapelusza wyklepana i zamknięta od spodu przylutowanym denkiem oraz miniatura hełmu typu „Salada”.

Lampion miedziany kapelusz.

Hełm Salada.

Wszystkie powyższe przedmioty zostały wykonane przy użyciu prostych, ręcznych narzędzi.

Promowanie znaku dobrego polskiego rękodzieła.

Z radością i dumą informuję, że zostałem przyjęty do grona twórców polskiego rękodzieła i uzyskałem prawo uży­wa­nia znaku Pol­skie rękodzieło/Polish hand­made w kat­e­gorii: METAL ART jako wyraz uzna­nia dla walorów este­ty­cznych i wysok­iej jakości wykony­wanych przeze mnie przedmiotów.

Na głównej stronie promującej polskie rękodzieło Poland/Handmade czytamy informację o inicjatywie Anny Lipowskiej – „Z inicjatywy Anny Lipowskiej, twórcy biżuterii z sutaszu, powstał pomysł wykreowania i wypromowania znaku towarowego dla dobrego polskiego rękodzieła, tj. takiego, które charakteryzuje się wybitnymi walorami estetycznymi i wysoką jakością wykonania. Inicjatywa ma charakter „oddolny”, społeczny i niekomercyjny. Celem jest promowanie prac tych twórców, którzy są najlepsi w swoich technikach na polskim rynku. Są oni wybierani do tej grupy przez kolegów po fachu”.

Na koniec tego krótkiego wpisu pozostaje mi jedynie obiecać wszystkim odbiorcom, klientom oraz artystom, którzy obdarzyli mnie zaufaniem przyjmując do swojego grona i pozwalając używać znaku Polskiego Rękodzieła, że wciąż będę pracował nad doskonaleniem technik w których tworzę a jakość moich wyrobów i walory estetyczne są i będą moim priorytetem.

Pozdrawiam wszystkich odwiedzających mojego bloga,

Paweł Tucki.